குறள் 71

அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ் ஆர்வலர்
புன்கணீர் பூசல் தரும்.

Stanza 71:

Can love be hatched and hidden? A trickling tear
Will proclaim it love.

குறள் 72

அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார்
என்பும் உரியர் பிறர்க்கு.

Stanza 72:                        

The loveless grasp all; while the loving
With their very bones help others.

குறள் 73:

அன்போடு இயைந்த வழக்கென்ப ஆருயிர்க்கு
என்போடு இயைந்த தொடர்பு.

Stanza 73:

The soul, it is said, is enclosed in bones
That human love may be.

குறள் 74:

அன்பு ஈனும் ஆர்வம் உடைமை அதுஈனும்
நண்பு என்னும் நாடாச் சிறப்பு.

Stanza 74:

From love devotion comes; and from that unsought
Priceless enhancement.

குறள் 75

அன்புற்று அமர்ந்த வழக்கென்ப வையகத்து
இன்புற்றார் எய்தும் சிறப்பு.

Stanza 75:

Bliss hereafter is the fruit, they say,
Of a loving life here.

குறள் 76

அறத்திற்கே அன்புசார் பென்ப அறியார்
மறத்திற்கும் அஃதே துணை.

Stanza 76:

“Love helps only virtue”, say the fools:
But it also cures vice.

குறள் 77:

என்பி லதனை வெயில்போலக் காயுமே
அன்பி லதனை அறம்.

Stanza 77:

As boneless worms wither in the sun, so too
The loveless in a just world.

குறள் 78:

அன்பகத் தில்லா உயிர்வாழ்க்கை வன்பாற்கண்
வற்றல் மரந்தளிர்த் தற்று.

stanza 78:

A loveless life is a withered tree that would fain
Sprout in a desert.

குறள் 79:

புறத்துறுப் பெல்லாம் எவன்செய்பு ம் யாக்கை
அகத்துறுப்பு அன்பி லவர்க்கு.

Stanza 79:

What good are outward features if they lack
Love, the inward sense?

குறள் 80:

அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃதிலார்க்கு
என்புதோல் போர்த்த உடம்பு.

Stanza 80:

Love’s way is life; without it humans are
But bones skin-clad.