Kural 331

குறள் 331

நில்லாத வற்றை நிலையின என்றுணரும்
புல்லறி வாண்மை கடை.

Stanza 331

To take the fleeting for the permanent
Is foolish and pitiable.

Meaning:

That contemptible opinion, which considers those things to be enduring which are not enduring, is dishonourable.

Kural 332

குறள் 332

கூத்தாட்டு அவைக் குழாத் தற்றே பெருஞ்செல்வம்
போக்கும் அதுவிளிந் தற்று.

Stanza 332

Great wealth, like a crowd at a concert,
Gathers and melts.

Meaning:

The acquisition of wealth is like the gathering to gether of assembly for dancing; its expenditure is like the breaking up of that assembly.

Kural 333

குறள் 333

அற்கா இயல்பிற்றுச் செல்வம் அதுபெற்றால்
அற்குப ஆங்கே செயல்.

Stanza 333

Wealth never stays; use it on the instant
On things that stay.

Meaning:

Wealth is perishable; let those who obtain it immediately practice those (virtues), which are imperishable.

Kural 334

குறள் 334

நாளென ஒன்றுபோற் காட்டி உயிர் ஈரும்
வாளது உணர்வார்ப் பெறின்.

Stanza 334

A day, so called, if rightly understood,
Is a sword hacking at life?

Meaning:

Time, which shows itself (to the ignorant) as if it were something (real), in the estimation of the wise, is only a saw which cuts down life.

Kural 335

குறள் 335

நாச்செற்று விக்குள்மேல் வாராமுன் நல்வினை
மேற்சென்று செய்யப் படும்

Stanza 335

Do well in time, ere the tongue dies
With the last hiccup.

Meaning:

Let virtuous deed be done quickly, before the hiccup comes making the tongue silent.

Kural 336

குறள் 336

நெருநல் உளனொருவன் இன்றில்லை என்னும்
பெருமை உடைத்துஇவ் வுலகு.

Stanza 336

“He was here yesterday”, gloats the earth over man,
“today he is gone”.

Meaning:

This world possesses the greatness of one who yesterday was and today is not.

Kural 337

குறள் 337

ஒருபொழுதும் வாழ்வது அறியார் கருதுப
கோடியும் அல்ல பல.

Stanza 337

Men unsure of the net moment
Make more than a million plans.

Meaning:

Innumerable millions of thoughts occupy the mind of (the unwise), who know not that they shall live another moment.

Kural 338

குறள் 338

குடம்பை தனித்து ஒழியப் புள்பறந் தற்றே
உடம்பொடு உயிரிடை நட்பு.                                                

Stanza 338

Like a bird’s to the shell it leaves
Is a life’s link to its body?

Meaning:

The love of the soul to the body is like a bird to its egg which it flies away from and leaves empty.

Kural 340

குறள் 340

புக்கில் அமைந்தின்று கொல்லோ உடம்பினுள்
துச்சில் இருந்த உயிர்க்கு.

Stanza 340

Can life never have a house of its own
Cribbed ever in its cabbin?

Meaning:

It seems as if the soul, which takes shelter in a body, had not attained a home.