குறள் 81

இருந்தோம்பி இல்வாழ்வ தெல்லாம் விருந்தோம்பி
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.

Stanza 81

Keeping house and gathering gear
Is all to entertain guests?

குறள் 82

விருந்து புறத்ததாத் தானுண்டல் சாவா
மருந்தெனினும் வேண் டற்பாற் றன்று.

Stanza 82

It is wrong to eat even nectar alone
Leaving your guest outside.

குறள் 83

வருவிருந்து வைகலும் ஓம்புவான் வாழ்க்கை
பருவந்து பாழ்படுதல் இன்று.

Stanza 83

The daily feeding of a guest
Will never end in want.

குறள் 84

அகனமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகனமர்ந்து
நல்விருந்து ஓம்புவான் இல்.

Stanza 84

Fortune will smile on the host
Who plays host with a smile.

குறள் 85

வித்தும் இடல்வேண்டும் கொல்லோ விருந்தோம்பி
மிச்சில் மிசைவான் புலம்.

Stanza 85

Why should he think of a sowing
Who feeds his guest before himself?

குறள் 86

செல்விருந்து ஓம்பி வருவிருந்து பார்த்திருப்பான்
நல்வருந்து வானத் தவர்க்கு.

Stanza 86

Who host the passing guest and waits for more?
Will be hosted by the god.

குறள் 87

இனைத்துணைத் தென்பதொன் றில்லை விருந்தின்
துணைத்துணை வேள்விப் பயன்.

Stanza 87

The gains of hospitality cannot be reckoned:

Their worth depends on the guest.

குறள் 88

பரிந்தோம்பிப் பற்றற்றேம் என்பர் விருந்தோம்பி
வேள்வி தலைப்படா தார்.

Stanza 88

“We gathered and we lost”, rue those
Who never entertained?

குறள் 89

உடைமையுள் இன்மை விருந்தோம்பல் ஓம்பா
மடமை மடவார்கண் உண்டு.

Stanza 89

To have no guest is to want amidst plenty:
Such poverty belongs to fools.

குறள் 90

மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து
நோக்கக் குநழ்யும் விருந்து.

Stanza 90

The aniccam withers when smelt;
A cold look withers a guest.