குறள் 261

உற்றநோய் நோன்றல் உயிர்க்குறுகண் செய்யாமை
அற்றே தவத்திற் குரு.                                                            

Stanza 261

To bear your pain and not pain others
Is penance summed up?

குறள் 262

தவமும் தவமுடையார்க்கு ஆகும் அதனை
அஃதிலார் மேற்கொள் வது.

Stanza 262

Penance is for the capable:
For others a vanity.

குறள் 263

துறந்தார்க்குத் துப்புரவு வேண்டி மறந்தார்கொல்
மற்றை யவர்கள் தவம்.                                                         

Stanza 263

Is it to aid that intent on penance
That the rest refrain from it?

குறள் 264

ஒன்னார்த் தெறலும் உவந்தாரை ஆக்கலும்
எண்ணின் தவத்தான் வரும்.                                               

Stanza 264

Through penance, if one wishes
Foes can be routed, friends advanced.

குறள் 266

தவஞ் செய்வார் தங்கருமஞ் செய்வார்மற் றல்லார்
அவஞ்செய்வார் ஆசையுட் பட்டு.                                     

Stanza 266

The penance-doer realizes his self, while those
Caught yearning’s net defeat themselves.

குறள் 267

சுடச்சுடரும் பொன்போல் ஒளிவிடும் துன்பஞ்
சுடச்சுட நோற்கிற் பவர்க்கு.

Stanza 267

As fire refines gold and makes it glow
So pain the penance-doer.

குறள் 269

கூற்றம் குதித்தலும் கைகூடும் நோற்றலின்
ஆற்றல் தலைப்பட் டவர்க்கு.

Stanza 269

Even death is no bar to those
Strengthened by penance.

குறள் 270

இலர்பல ராகிய காரணம் நோற்பார்
சிலர்பலர் நோலா தவர்.

Stanza 270

The have-nots outnumber the haves
Because penance is not for the many.