குறள் 141

பிறன்பொருளாள் பெட்டொழுகும் பேதைமை ஞாலத்து
அறம்பொருள் கண்டார்கண் இல்.

Stanza 141

He who prizes virtue and weal
Won’t foolishly chase anothers wife.

குறள் 142

அறன்கடை நின்றாருள் எல்லாம் பிறன்கடை
நின்றாரின் பேதையார் இல்.

Stanza 142

No sinner so foolish as he who lurks
At the door of anothers wife.

குறள் 143

விளிந்தாரின் வேறல்லர் மன்ற தெளிந்தாரில்
தீமை புரிந்து ஒழுகு வார்.

Stanza 143

Those adulterers are better dead
Who betray friends that trust them?

குறள் 144

எனைத்துணையர் ஆயினும் என்னாம் தினைத்துணையும்
தேரான் பிறனில் புகல்.

Stanza 144

What price greatness if with least scruple
One desecrates another’s home?

குறள் 145

எளிதென இல்லிறப்பான் எய்துமெஞ் ஞான்றும்
விளியாது நிற்கும் பழி.

Stanza 145

The adulters deems it a trifle
But helps on him disgrace undying.

குறள் 146

பகைபாவம் அச்சம் பழியென நான்கும்
இகவாவாம் இல்லிறப்பான் கண்.

Stanza 146

Four things will dong the adulterer:
Hatred, sin, fear and disgrace.

குறள் 147

அறனியலான் இல்வாழ்வான் என்பான் பிறனியலாள்
பெண்மை நயவா தவன்.

Stanza 147

A virtuous householder
Dies not covet another’s wife.

குறள் 148

பிறன்மனை நோக்காத பேராண்மை சான்றோர்க்கு
அறனொன்றோ ஆன்ற வொழுக்கு.

Stanza 148

The manliness that scorns adultery
Is both virtue and propriety.

குறள் 149

நலக்குரியார் யாரெனின் நாமநீர் வைப்பின்
பிறர்க்குரியாள் தோள்தோயா தார்.

Stanza 149

He merits most on this sea-girt earth
Who will not clasp another’s wife.

குறள் 150

அறன்வரையான் அல்ல செயினும் பிறன்வரையாள்
பெண்மை நயவாமை நன்று.

Stanza 150

Even sinners will be well-advised
Not to covet another’s wife.