குறள் 111

தகுதி எனவொன்று நன்றே பகுதியால்
பாற்பட்டு ஒழுகப் பெறின்.

Stanza 111

Great is impartiality, not swayed
By hate, apathy or love.

குறள் 112

செப்பம் உடையவன் ஆக்கஞ் சிதைவின்றி
எச்சத்திற் கேமாப்பு உடைத்து.

Stanza 112

The wealth of a just man stays, and passes intact
To his posterity.

குறள் 113

நன்றே தரினும் நடுவிகந்தாம் ஆக்கத்தை
அன்றே யொழிய விடல்.

Stanza 113

Wealth ill-got, however useful,
Should not be touched.

குறள் 114

தக்கார் தகவிலர் என்பது அவரவர்
எச்சத்தாற் காணப்ப படும்.

Stanza 114

The just and unjust shall be known
By what they leave behind.

குறள் 115

கேடும் பெருக்கமும் இல்லல்ல நெஞ்சத்துக்
கோடாமை சான்றோர்க் கணி.

Stanza 115

The wise will never swerve, well aware
That want and wealth are fated.

குறள் 116

கெடுவல்யான் என்பது அறிகதன் நெஞ்சம்
நடுவொரீஇ அல்ல செயின்.

Stanza 116

Let him who thinks inequity be warned
That ruin awaits him.

குறள் 117

கெடுவாக வையாது உலகம் நடுவாக
நன்றிக்கண் தங்கியான் தாழ்வு.

Stanza 117

The world will not look down
On a just man’s low estate.