குறள் 334
நாளென ஒன்றுபோற் காட்டி உயிர் ஈரும்
வாளது உணர்வார்ப் பெறின்.
Stanza 334
A day, so called, if rightly understood,
Is a sword hacking at life?
Meaning:
Time, which shows itself (to the ignorant) as if it were something (real), in the estimation of the wise, is only a saw which cuts down life.
குறள் 335
நாச்செற்று விக்குள்மேல் வாராமுன் நல்வினை
மேற்சென்று செய்யப் படும்
Stanza 335
Do well in time, ere the tongue dies
With the last hiccup.
Meaning:
Let virtuous deed be done quickly, before the hiccup comes making the tongue silent.
குறள் 336
நெருநல் உளனொருவன் இன்றில்லை என்னும்
பெருமை உடைத்துஇவ் வுலகு.
Stanza 336
“He was here yesterday”, gloats the earth over man,
“today he is gone”.
Meaning:
This world possesses the greatness of one who yesterday was and today is not.
குறள் 337
ஒருபொழுதும் வாழ்வது அறியார் கருதுப
கோடியும் அல்ல பல.
Stanza 337
Men unsure of the net moment
Make more than a million plans.
Meaning:
Innumerable millions of thoughts occupy the mind of (the unwise), who know not that they shall live another moment.
குறள் 338
குடம்பை தனித்து ஒழியப் புள்பறந் தற்றே
உடம்பொடு உயிரிடை நட்பு.
Stanza 338
Like a bird’s to the shell it leaves
Is a life’s link to its body?
Meaning:
The love of the soul to the body is like a bird to its egg which it flies away from and leaves empty.
குறள் 311
சிறப்பீனும் செல்வம் பெறினும் பிறர்க்கு இன்னா
செய்யாமை மாசற்றார் கோள்.
Stanza 311
The pure in heart will never hurt others
Even for wealth and renown.
Meaning:
It is the determination of the spotless not to give sorrow to others although they could obtain (by it) the wealth, which confers greatness.
குறள் 339
உறங்கு வதுபோலுஞ் சாக்காடு உறங்கி
விழிப்பது போலும் பிறப்பு.
Stanza 339
Death is but a sleep, and birth
An awakening.
Meaning:
Death is like sleep; birth is like awkening from sleep.
குறள் 340
புக்கில் அமைந்தின்று கொல்லோ உடம்பினுள்
துச்சில் இருந்த உயிர்க்கு.
Stanza 340
Can life never have a house of its own
Cribbed ever in its cabbin?
Meaning:
It seems as if the soul, which takes shelter in a body, had not attained a home.
குறள் 312
கறுத்துஇன்னா செய்தவக் கண்ணும் மறுத்தின்னா
செய்யாமை மாசற்றார் கோள்.
Stanza 312
The code of the pure in heart
Is not to return hurt for angry hurt.
Meaning:
It is the determination of the spotless not to do evil in return even to those who have been at enmity with and done evil to them.
குறள் 313
செய்யாமல் செற்றார்க்கும் இன்னாத செய்தபின்
உய்யா விழுமந் தரும்.
Stanza 313
Vengeance even against a wanton insult
Does endless damage.
Meaning:
If a man inflicts suffering even on those who hate him, without having been injured by him; it will afterwards give him irremovable sorrow.